Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΖΙΤΣΑΣ

Την οργανώνει αύριο Τετάρτη 27 Νοεμβρίου το Επιμελητήριο Ιωαννίνων
 Η Επιχειρηματική απεικόνιση του Δήμου Ζίτσας και οι Προοπτικές Ανάπτυξης της περιοχής είναι το θέμα που θα συζητηθεί στην κοινή συνεδρίαση του Διοικητικού του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων και του Δημοτικού Συμβουλίου Ζίτσας σε ανοιχτή εκδήλωση που οργανώνεται για την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου και ώρα έξι το απόγευμα στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ζίτσας, στο Παλιό Δημαρχείο (Λασκαρίνας 3Α) στην Ελεούσα.Αναλυτικά τα θέματα που θα αναπτυχθούν με τους αντίστοιχους εισηγητές τους είναι τα εξής:
περισσότερα ΕΔΩ

Το εκκλησάκι των Παμμεγίστων Ταξιαρχών




Την παραμονή της εορτή Των, στον κατανυκτικό εσπερινό που έγινε εκεί ,πάντα με την φροντίδα και το μεράκι των γυναικών της γειτονιάς ,συν τοις άλλοις, θαυμάσαμε και την εξαιρετική δουλειά που έγινε για τον καθαρισμό και την συντήρηση του τοιχογραφικού διάκοσμου του κυρίως ναού . Πανέμορφες αγιογραφίες, απαλά χρώματα ,ντελικάτες γραμμές, γλυκές μορφές μαζί και η  αίσθηση του θείου που σε πλησιάζει, είναι αυτά που αποκομίζει ο επισκέπτης εδώ . Στο υπέρθυρο του κυρίως ναού φαίνεται  πλέον καθαρά πως ο ναός αγιογραφήθηκε το 1649 από τον Κωνσταντίνο εκ Λινοτοπίου Καστοριάς. Ένα μεγάλο ευχαριστώ θα πρέπει να πούμε στον ιερέα μας Αιδεσιμότατο Βασίλειο Φώτη και στον συγχωριανό μας κ. Λάμπρο Δρόσο για το ενδιαφέρον και τις άοκνες προσπάθειες τους  και σε όλους τους συγχωριανούς μας που βοήθησαν με κάθε τρόπο ώστε να  φτάσουμε σε αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα και να ευχηθούμε πως σύντομα και ο Ναός της Παναγίας στον Μεγάλο Μαχαλά θα τύχει  της ίδιας μέριμνας προσοχής.

                                                    Βούλα Λεοντίδου - Πλάτωνα















Εκκλησάκι  Ταξιαρχών
Αφιερωμένο στη μνήμη των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ και βρίσκεται στο μικρό μαχαλά της Ζίτσας , πάνω από το Δημοτικό σχολείο. Εκκλησία θολωτή με αξιόλογες αγιογραφίες, έργο του  φημισμένου  αγιογράφου Κωνσταντίνου από το  Λινοτόπιο της Καστοριάς, όπως φαίνεται από την ανορθόγραφη επιγραφή  που βρίσκεται επάνω από την εσωτερική της πόρτα.
«ΑΝΗΓΕΡΘΗ Ο ΘΗΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΠΑΝΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΥΡΑΝΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ  ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΕΡΑΤΕΥΟΝΤΩΝ ΗΠΟ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΟΤΑΤΟΥ ΚΑΛΙΝΗΚΟΥ ΑΡΧΕΙΕΡΕΩΣ ΚΑΙ ΕΦΗΜΕΡΕΒΟΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΙΕΡΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΗΕΡΕΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΣΙΔΡΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΚΥΡ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ……. ΚΥΡ ΔΙΜΟΠΑΝΟΥ ….. ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΒΗΑΣ ΑΥΤΟΥ …… ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΝ ΤΟΝ ΤΗΜΙΟΤΑΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΚΑΜΟΥ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΟΛΟΥ ΚΟΝΣΤΑΝΤΗΝΟΥ ΕΤΕΛΙΟΘΗ ΕΝ ΜΝΗΜΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΙΕ ΕΠΗ ΕΤΟΥΣ ΖΡΝΖ.» Η χρονολογία  αυτή είναι από κτίσεως κόσμου δηλ. το 7157 και όταν αφαιρέσουμε το έτος 5508 που γεννήθηκε ο Χριστός μένει το 1649 το οποίο είναι το έτος που χτίστηκε και ιστορήθηκε η εκκλησία αυτή.
(Η ΖΙΤΣΑ Βασιλείου Κ. Οικονόμου, Έκδοση της Αδελφότητας Ζιτσαίων)


Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο στην Ζίτσα



Ακούω και ξεχνώ
Βλέπω και θυμάμαι 
Κάνω και καταλαβαίνω

Με το σύνθημα αυτό το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο έφτασε και στην Ζίτσα στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος, "ένα ταξίδι δρόμοι πολλοί" που με δωρεά του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος", έχει βάλει στόχο να φτάσει σε 30 προορισμούς στην Ελληνική Περιφέρεια. Για την Ήπειρο ο 12ος προορισμός ήταν το Δημοτικό Σχολείο του Περάματος, ο 13ος η Παιδική Βιβλιοθήκη της ΧΕΝ στην Μπάφρα, και ο 14ος το Δημοτικό Σχολείο της Ζίτσας, όπου έφτασε με πρωτοβουλία της ΧΕΝ Ιωαννίνων σε συνεργασία με τον   Σύλλογο  Γονέων, τον Διευθυντή, και το διδακτικό προσωπικό του Σχολείου  . Στόχος του προγράμματος είναι να φωτίσει τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες ,τις ομοιότητες και τις διαφορές των τόπων που επισκέπτεται και έχει σχεδιαστεί από ομάδα παιδαγωγών, Μουσειολόγων ,και το εκπαιδευτικό προσωπικό του Ελληνικού Παιδικού Μουσείου. Μέσα από την γλώσσα, την τέχνη ,την έρευνα, ιστορίες παιχνίδια, χάρτες, βιβλία-οδηγούς, συγκεντρώνονται χαρακτηριστικά στοιχεία που στην συνέχεια θα αξιοποιηθούν ως υλικό μιας συνολικής έκθεσης. Στο σχολείο της Ζίτσας έγιναν τρία επί μέρους προγράμματα. Στο πρώτο, που αφορούσε τα παιδιά του Νηπιαγωγείου, το θέμα ήταν " Μετακινούμαι". Τα παιδιά ανακάλυψαν τις αποστάσεις και τους τρόπους για ευχάριστες διαδρομές και από την όμορφη συλλογή ,που το εκπαιδευτικό προσωπικό του Μουσείου με τέχνη είχε στήσει ,γνώρισαν μέσα μεταφοράς και διαφορετικούς τρόπους ταξιδιού σε όλη την γη.
Για τα παιδιά Α΄, Β΄, και  Γ΄ τάξης το θέμα ήταν "Τέχνη ...στον δρόμο". Τα παιδιά έμαθαν ότι μπορούν να συναντήσουν την τέχνη παντού, στην φύση ,στα έργα των ανθρώπων, στα καιρικά φαινόμενα, και σε κάθε τι που συναντούν στο δρόμο και το  βλέπουν με αγάπη. Από αντίγραφα μεγάλων έργων πήραν ερεθίσματα για να φτιάξουν τα δικά τους έργα. και να εκφραστούν καλλιτεχνικά με θέμα τον δικό τους τόπο.
 Για τα παιδιά της Δ΄, Ε΄, και ΣΤ΄, τάξης το θέμα ήταν " Χαρτογραφώντας την ζωή μου" που βασίζεται στην ανταλλαγή και την συλλογή στοιχείων από την καθημερινότητα τους και  στο τέλος τα παρουσιάζουν με διαφορετικές τεχνικές. Όλο το πρόγραμμα  ήταν   μια εξαιρετική εμπειρία για τα παιδιά του σχολείου μας που την χάρηκαν  πραγματικά, συνεργάστηκαν άψογα,  πλούτισαν τις γνώσεις τους, και σίγουρα την επόμενη φορά που θα επισκεφτούν ένα Μουσείο θα το δουν με άλλη ματιά. Ο Σύλλογος Γονέων προσέφερε δώρα στα στελέχη του Παιδικού Μουσείου καθώς και στην αντιπροσωπεία της ΧΕΝ που συνόδευε, και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο από  ζιτσιώτικο κρασί, προσφορά των οινοποιείων Γκλίναβος, Πράσσος και ΖΟΙΝΟΣ, και σπιτικό τσίπουρο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εκπαιδευτικοί του Δ.Σ. Ζίτσας την Κυριακή το πρωί παρακολούθησαν και σεμινάριο με θέμα "Η σημασία της εκπαίδευσης στα Μουσεία" που έγινε στα γραφεία της ΧΕΝ Ιωαννίνων. Να συγχαρούμε όλους για τις αξιέπαινες αυτές προσπάθειες και να ευχηθούμε και άλλα  αξιόλογα προγράμματα, όπως αυτό, να φτάνουν από το Κέντρο στην περιφέρεια για  την καλύτερη εκπαίδευση  των παιδιών μας.

                                              Bούλα  Λεοντίδου - Πλάτωνα


ΖΙΤΣΑ γλωσσάρι και ιστορικά , κοινωνικά, λαογραφικά στοιχεία



  
  Είναι ο τίτλος από το νέο βιβλίο του συγχωριανού μας Τάκη Γύρα. Το βιβλίο μια έκπληξη όλο,  έκπληξη και συγκίνηση και μνήμη και μάθημα!  ΄Εκπληξη  για τον πρωτότυπο  τρόπο που μας βάζει να περιπλανηθούμε στο περιβόλι της ντοπιολιαλιάς μας , και ν΄ ανασάνουμε ξανά το άρωμα μιας άλλης εποχής, που τουλάχιστον μέχρι την δική μου γενιά, είναι αρκετά οικία και γνωστή .  Έκπληξη για τον πλούτο , για την  νεροσυρμή που κάνουν οι λέξεις και τρέχουν η μία πίσω από την  άλλη, ξεπηδώντας λες μέσα από μια παλιά πηγή που λίγο ακόμα και θα χανόταν μαζί της  οι  ρίζες , οι αναμνήσεις, οι συγκινήσεις ,το δέσιμο του παλιού με το καινούργιο.  Κρατάς το βιβλίο στα χέρια σου ,με δυσκολία θα έλεγα , η Ζίτσα είναι «μεγάλη» και «βαριά»  πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς και  βλέπεις πίσω από τις λέξεις να ξεπηδούν πρόσωπα αγαπημένα, συγγενείς ,φίλοι, χωριανοί και δάσκαλοι , στιγμές και καταστάσεις, η γειτονιά, τα παιχνίδια, οι γιορτές!
 - Αχ μωρέ «στριγλοπούλες» ! και η θεία Αλεξάντρα έρχεται μπροστά μου .
«Σι  θιαμένουμαι»!  να και η θεία Βαρβάρα ! 
- Μην αφήσεις τη φωτιά να «μπαταλιάς»! Η μάνα μου!
    Κι όλες οι άλλες να κάθονται στα «σκαλίδια» με τις «πατούνες» στα χέρια ,κι η θεία Στράτοβα να «ταχταρίζ»  το κοπανέλ», κι η θεία Γιώργαινα να έρχεται  «ζαλκωμέν», κι η θεια Μανώλαινα με τα «γαζέλια «κανταριασμένα» ,  «ζάγκα- ζούγκα» να πάει να ξεφορτώσει στ΄αλώνι, κι εμείς ν΄ «αγαλιάζουμε» «αγλίστρα» στην «Αγλιστρή» και να γίνονται τα «κλειτσιά»  «κουρτσέλια», και η θείτσα με το «πασατί» της να λέει στις μεγαλύτερες κοπέλες  - Αϊ τώρα αφήστε το «πρεχουζούρ» μας πήρε η «αβανιά» δεν έχει «ντρίτσε κάτσε»! Και τα μικρά (κούτσκα) να «χαλεύουν»  «κοκόσιες» που τις είχε η «κάκω»  «καΪπωμένες» , «τσουτσουρώθκαν» κι αυτά «ξεσγούρναν»,   « ασιγούρευτα»  τα  «τρυπιάρκα» όλο «ματσαραγκιές» είναι!  «Κλειτσιώνονται» και δεν λένε να «λαρώσουν»  και εκείνη η  «τσιουπροπούλα» είχε και «καρκαλέτς» ! Και στα «μπακαλειά» οι άντρες να λένε «σιακάδες» και να «χλαπανάν»  «κοψίδια»  και να «ρουπώνουν» με τα ρακιά  για να «ξαχλιάσουν». Τι να κάνουν τα «κουτσουρέλια», όλη μέρα  στο «κρί» και στα «πλαινά» και στη «σποργιά» , «σπουλάκ» ! Τόσα «κομποκλείτσια»  έχουν στο κεφάλι τους!
    Ατελείωτες οι εικόνες ,τα ανταμώματα και οι κουβέντες, με εκείνο τον καιρό!  Όμως  πέρα  από  όλα  αυτά το βιβλίο του Τάκη  είναι και  μάθημα. Μάθημα επίπονης δουλειάς, προσπάθειας, έρευνας, αντικειμενικότητας, σεβασμού της ιστορίας, αγάπης για τον τόπο μας . Για εμάς που δεν ζήσαμε παλιότερες καταστάσεις στο χωριό μας είναι πραγματικά σαν μια αναπαράσταση με την αλήθεια των λόγων αυτοπτών μαρτύρων  που η τέχνη της γραφής και η οξυδέρκεια του συγγραφέα  τα φέρνουν  ολοζώντανα κοντά μας, και σαν ποτάμι  κυλούν αβίαστα σε κοίτη ομαλή , ξεδίψασμα του  νου και της ψυχής . Η περίοδος της δεκαετίας  40 – 50, που στο μεγαλύτερο μέρος της  ήταν άγνωστη σε μένα και φαντάζομαι στους περισσότερους  της γενιάς μου , ήρθε μπροστά μου ζωντανή και αφκιασίδωτη. Αλλά και  πολλά άλλα κομμάτια της ζωής του χωριού μας,  στιγμές, χαμόγελα, πίκρες, πόνος ,αγώνας, προσφορά, καταξίωση , ξεπροβάλλουν από την αχλή του καιρού  και έρχονται κοντά μας  σαν κορνιζαρισμένες φωτογραφίες στον τοίχο των αναμνήσεων  και μας συντροφεύουν. Για την επιστημονική αξία του βιβλίου τα είπαν αναλυτικά οι εκλεκτοί ομιλητές στην εκδήλωση για την   παρουσίαση του Βιβλίου που έγινε στην Ζίτσα τον περασμένο Σεπτέμβριο, παρουσία πλήθους κόσμου,  ο συγχωριανός μας κ. Τάσος Παπασταύρου και ο φιλόλογος και συγγραφέας κ. Σπύρος Εργολάβος. Ενώ ο ίδιος ο συγγραφέας τόνισε, πως  η αγάπη για τον γενέθλιο τόπο ήταν η δύναμη που τον ώθησε να κάνει αυτή την επίπονη δουλειά, χρόνια ολόκληρα και να μπορέσει ,να εκδώσει αυτό το βιβλίο .   Τον ευχαριστούμε γι αυτό και ευχόμαστε και πάλι να μας εκπλήξει με  κάτι ανάλογα ωραίο !
                                                                                                                                         Β Λ -Π

Για να το προμηθευτείτε δείτε  ΕΔΩ

Για να δείτε τη βιβλιοπαρουσίαση πιέστε ΕΔΩ

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ



Εκκλησάκι Αγίου Ιωάννη

Πριν από  κάποιους μήνες , συγκεκριμένα  τέλος Αυγούστου , όταν λειτούργησε το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στον Ανήλιο , οι παρευρισκόμενοι διαπιστώσαμε υγρασία η οποία οφειλόταν  στην φθορά της στέγης. Έτσι αποφασίστηκε επί τόπου να μαζευτούν χρήματα  και με εθελοντική  εργασία να γίνει  η επιδιόρθωση της στέγης.
Πράγματι  με πρωτοβουλία των γειτόνων, συγκεντρώθηκε  το ποσό που απαιτούνταν για την αγορά των υλικών. Έγινε η παραγγελία, ήρθαν τα υλικά και  ένα  Σαββατοκύριακο του Νοέμβρη ξεκινήσαμε.
Αρχιμάστορας ο Χρήστος ο Μαγκλογιάννης και με βοηθούς τους : Βασίλη Γρίβα, Μέλτο Κωνσταντάκο, Περικλή Νούλη, Γιάννη Τσέλιο, Αθηνά Γρίβα, Ελένη Κωνσταντάκου, Χριστίνα Καραφέρη η στέγη ξηλώθηκε και κατασκευάστηκε από την αρχή.
Μεγάλη βοήθεια πρόσφερε και ο Γιάννης Η. Μαγκλογιάννης ο οποίος με τον φορτωτή του ανέβασε τας υλικά στη στέγη και καθάρισε τον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας.
Τέτοιες εθελοντικές πρωτοβουλίες έχει ανάγκη το χωριό μας. Μακάρι να γίνουν και άλλες παρόμοιες  κινητοποιήσεις.

Άγιος Ιωάννης
Βρίσκεται στο Ανήλιο (ονομασία  γειτονιάς της Ζίτσας) , στη θέση του υπήρχε παλιό ερειπωμένο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη. Με δαπάνη της Αθηνάς Τάτση, ανεγέρθηκε νέο εκκλησάκι στη μνήμη του συζύγου της  Νικολάου, του γιου της Μιχαήλ και των γονέων της. Εφημέριος της Ζίτσας ήταν ο μακαριστός Παπα-Κώστας. Στις 17-9-1987 έγινε η διαμόρφωση του χώρου και στις 25/9/1987 η θεμελίωση . Το εκκλησάκι τελείωσε στις 28/8/1989 οπότε έγιναν και τα εγκαίνιά του.  (  Δημήτριος Χρ. Γύρας «ΖΙΤΣΑ γλωσσάρι και ιστορικά, κοινωνικά, λαογραφικά στοιχεία»)